Laura Van Yck, vandaag op de drempel van 25 jaar jong en met pure Belgische Lierse roots, heeft er steeds van gedroomd om actrice te worden in de USA, en dan nog specifiek in de filmwereld. En dromen daar moet je echt voor gaan.
Maar het is niet zo gemakkelijk als het lijkt : 'met bloed, zweet en tranen...', zoals de volkswijsheid zegt. Op zeer jonge leeftijd was het al duidelijk, Laura heeft enkele speciale talenten – voor tekenen, schrijven en knutselen, met een oog voor kleuren, vorm en detail, tot zelfs perfectionisme, niet snel tevreden met het resultaat...
De academie voor beeldende kunst in Herentals is het logische gevolg, en een paar jaren later is de overstap snel gemaakt naar de academie voor woord en muziek. Alles wil ze daar beleven : dictie, toneel, drama, muziek en notenleer, klassieke en moderne zang.
Daar zet ze ook haar eerste echte stappen voor het publiek : Presentatiewerk, toneelstukken in de academie, theatergezelschappen
Tegelijkertijd wisselt ze deze activiteiten af met sportieve bezigheden : wandelen , lopen, dansen, paaldansen...
Het is ook een manier om zich af te reageren, fit te blijven en aan haar gezondheid en uiterlijk te werken. Ook ontdekt ze een passie voor fotografie en start met het organiseren van foto shoots. Door verschillende interessante contacten in die wereld wordt Laura zich ook bewust van haar kwalitatieve zangstem en haar absolute voorliefde voor acteren.
Het is dan al kristalhelderduidelijk : Laura zal geen ingenieur, dokter of advokaat worden. Dat zit niet in haar genen, ze heeft op dat vlak de echte genen van haar moeder.
Toch volgt ze een klassieke middelbare opleiding latijn – moderne talen in Herentals... maar het is ondanks de schitterende resultaten niet echt haar thuis en haar toekomstpad. Gemis van vrijheid om zelf haar richting concreet in te vullen en de elitaire middelbare omgeving doen haar afdwalen van die voorgeprogrammeerde koers.
De droom krijgt meer en meer vat op haar, en vanaf haar 14 jaar is de keuze gemaakt en de focus duidelijk.... acteren in Amerika. Want dat was volgens haar het middelpunt van de filmindustrie.
De drang om zo snel mogelijk te vertrekken is maar moeilijk te bedwingen, maar ondanks het feit dat Laura wel haar toekomstvisie heeft, is de weg er naar toe nog niet zo duidelijk. En om de grote stap naar Amerika te zetten, was een concreet traject ook wel nodig.
Nadat ze op haar 18de afstudeert aan de middelbare school, gaf dit een knal van jewelste. Het liefst ging ze meteen naar Amerika. Dit leidt ook wel tot conflicten met haar ouders, die haar wel willen ondersteunen maar ook de praktische weg niet zo duidelijk of zelfs anders zien.
Niemand weet goed wat de volgende stap is... Uiteindelijk brengt een jaartje werk als interim verdere rijpheid en alleen gaan wonen brengt haar nog meer zelfstandigheid. Het lijkt een logische keuze om taal- en letterkunde in combinatie met theater te doen.
Je snuift al iets op van die specifieke wereld en het geeft de kans om de Engelse taal bij te schaven. Maar Laura staat al te scherp, het is allemaal te theoretisch en gaat niet snel genoeg. Na 2 jaren besluit ze de universiteit te verlaten en zich op haar reis naar Amerika te concentreren.
Ernstig wendt ze haar blik nu vol naar de internationale opleidingen. Engeland, Canada, USA,.... het zijn allemaal mogelijkheden. Tijdens de voorbereiding om naar het buitenland te trekken.... valt dan onverwacht het slechte nieuws.
Haar moeder overlijdt aan een slepende ziekte. Een paar weken voor haar vertrek moet Laura haar eigen moeder achterlaten en begraven. Het is niet eenvoudig.
Het buitenland brengt echter ook een nieuwe start, twee maanden praktische opleiding in Toronto Canada, dan twee maanden praktische training in Los Angeles USA.
Een keuze voor een instituut maken is niet zo simpel. De aantrekkingskracht van de filmindustrie in Los Angeles en het leertraject in de New York Film Academy zijn echter te sterk. Laura werkt een volledig studiejaar 'acting for film' af in combinatie met heel wat praktische projecten.
Het is een nieuw leven, nieuwe vrienden, nieuwe omgeving, nieuwe leefgewoonten,... De studios in Burbank en Los Angeles liggen op een boogscheut en om naar school te wandelen moet ze steeds voorbij de gebouwen van Warner Bros Studios.
Ze laat bijna ook alles in België achter : haar vader, familie en vrienden, haar huis en huisraad, haar auto, het gezellige Lier, haar favoriete cafékes en de mooie natuur aan de netevallei... Het is soms wel eens nostalgisch denken. Gelukkig zijn er de sociale media om contact te houden, want bijna 15 uur vliegen is wel een eindje.
Na een jaar studie volgt een jaar optional practical training, met andere woorden een 1-jarige werkvergunning. Dit is een gedroomde kans om echt aan het werk te gaan in de filmwereld in Hollywood.
Het is een tijd van geduldig contacten leggen en je netwerk uitbouwen, audities doen, agentschappen contacteren en een mix doen van betaalde en onbetaalde opdrachten. Dat levert ondertussen al een leuke lijst op van rollen in filmprojecten zoals Burned, Ultra-Girl, Gold, From a Barren State,...
De filmwereld en de toneelwereld lopen een stukje door elkaar en laura werkt ook actief mee in theatergezelschappen. Ze heeft reeds deel uitgemaakt van twee theater producties, bij ZJU Theater Group. Haar eerste toneelstuk "Frankenstein", waarin ze, omringd door het publiek, als het monster Frankenstein tot leven moet komen, is onvergetelijk.
Het is een kans om heel interactief met het publiek om te gaan. Ook krijgt ze regelmatig filmrollen en voice-over opdrachten. Zo was ze al te zien in "Burned", een kortfilm over een maffiaprinses die haar vader wil vermoorden. Tegelijkertijd doet Laura modellenwerk voor verschillende fotografen en doet ze zelf fotografieprojecten.
Er blijft tijd om actief te werken aan opleidingen.
Zo volgt ze op dit moment wekelijkse acteerlessen in Warner Loughlin Studios. De concurrentie is deftig en je moet dus uitblinken in kennis en kunde, en je steeds voor 120% geven.
Een leven opbouwen in LA vraagt heel wat tijd, geld en energie om je weg te zoeken in het milieu en jezelf te vervolmaken. Actrice zijn is vooral een job, je leert dat niet op school. Het is echt hard werken, vraagt enorm veel flexibiliteit, en je moet altijd constant bijleren.
Alle projecten laten je ook groeien en maken dat je meer praktische ervaring verwerft. Het is immers een wereld met deftige concurrentie en niet zo gemakkelijk om je eigenheid daar in het geheel te bewaren.
Toch is het essentieel een eigen imago op te bouwen en je eigen branding te plaatsen in de filmmarkt. Laura is al heel wat jaren op weg, op de goede weg nu, maar heeft nog een heel traject af te leggen. Het is echter haar droom en maakt dat ze iedere dag doet wat ze graag doet. Wie droomt daar niet van ?
www.lauravanyck.com
www.imdb.me/lauravanyck
